Op een manier die sterk aan Nietzsche doet denken, schrijft Cioran vanuit zijn door scepsis en rationalisme gedragen 'constructieve nihilisme' zo ongeveer tegen alles wat als hoog, heilig, onaantastbaar geldt. Ook als het door de zogenaamde avant-garde, door modernisten en progressieven wordt aangehangen en verdedigd. Ciorans levensfilosofie is er een van radicaal pessimisme en van een radicaal onder ogen zien van het verval waaraan de cultuur onherroepelijk lijkt blootgesteld. Dat verleidt hem echter niet tot gemakkelijke ironie of vrijblijvend negativisme. Cioran probeert teug te keren tot een waakzaam individualisme dat meer oog krijgt voor de eigen existentie en de mystiek dan voor de politiek-sociale leuzen die de afgelopen decennia zo gedomineerd hebben. Hij is onder geen enkele noemer te vangen en wat dat betreft valt hij (behalve met Nietzsche) te vergelijken met Multatuli.
*Bij Cioran wordt de kritiek niet gericht tegen de vervallen cultuur van West-Europa maar radicaal tegen de mens zelf. In een strenge, metalen stijl doet hij dat nog radicaler dan Nietzsche. Wat Cioran zegt is even waar als wat Machiavelli schreef. Beiden zijn er niet op uit idealen te doceren maar de werkelijkheid. En daardoor waarschuwen ze ons. Cioran schrijft daarbij zo briljant dat we bereid zijn hem te bewonderen ook daar waar hij het dolste van ons lijkt te verlangen.
Michel Butor
* Wie Cioran eenmaal gelezen heeft komt niet meer van hem los: de melodie en de scherpzinnigheid van zijn teksten doen de lezer naar steeds meer verlangen. Zelfs als hij zijn lezers kwelt, verwondt, hen genadeloos de grond onder de voeten wegmaait, hangen ze aan zijn lippen.
Süddeutsche Zeitung
Title: Geboren zijn is ongemak
Authors: Émile Michel Cioran, Edu Borger, Fred Backus
Publisher: De Arbeiderspers, 1984
ISBN 9029512474, 9789029512473
Length: 191 pages
Gustav
